در مدرسه هاربور هنگکنگ، سزار هارادا، به نسل بعدی فعالان محیط زیست اختراعات و دانش شهروندی را آموزش میدهد. کلاس درسش را به فضای بزرگ صنعتی منتقل کرده تا در آنجا کودکان با قدرت تخیل بالا بتوانند با چوب، فلز، شیمی، زیست شناسی و نورشناسی و گاها ابزار قدرتمند به خلق راهحلهایی برای تهدیدهایی بپردازند که اقیانوسهای جهان با آن مواجه است. در آنجا، وی به آموزش الفبای درس جهانی میپردازد که والدینش در سن کم به او آموختند. « میتونی گند بزنی، اما خودت باید بعدش جور تمیز کردنش را بکشی.»
نوشته‌های مرتبط:
تا سال ۲۰۵۰، ۱۰۰ میلیارد حیوان اهلی برای تولید گوشت، لبنیات، تخم مرغ و چرم جمعیت جهان مورد نیاز خواهد بود. نگهداری از این تعداد دام، آسیب جبران ناپذیری به زمین وارد خواهد ساخت. اگر راه متفاوتی وجود داشته باشد چه؟ در این مکالمه‌ی روشنگرانه، بنیانگذار تولید بافت جانوری مصنوعی، اندریاس فورگاکس توضیح می دهد …
فیل بورگس عکاس، تصاویر به ندرت دیده شده از مردم کوه های دارامسالا در هند و از جنگل های آمازون اکووادور نشان می دهد. با مستند کردن این فرهنگ های در خطر انقراض، او می خواهد به حفظ کردن آنها کمک کند.
سوگتا میترا در کنفرانس لیفت ۲۰۰۷، درباره‌ی پروژه اش که سوراخ در دیوار نامیده می شود صحبت می کند. در این پروژه بچه های کوچک متوجه شدند که چگونه خودشان از کامپیوتر استفاده کنند– و بعد به بچه های دیگر یاد دادند. او می پرسد: بچه ها چه چیزهای دیگری می توانند به خودشان آموزش …
0 دیدگاه برای “دوست داشتن علم را چطور به بچه ها آموزش دهم”
دیدگاهی برای این مطلب نوشته نشده است.