سوزان بلکمور مِم ها را مورد مطالعه قرار می دهد. مم [Meme] یعنی ایده هایی که خودشان را از یک مغز به مغز دیگر کپی می کنند، درست مثل یک ویروس. در همین راه او یک ادعای جسورانه جدید نیز مطرح می نماید: انسان نوع جدیدی از مم تولید کرده است؛ که تِم [Teme] نام دارد. تم خودش را بوسیلهٔ تکنولوژی پراکنده می سازد، و روش هایی را برای بقای خودش اختراع می کند.
نوشته‌های مرتبط:
همگام با مطالب TED2008، پرفسور استیون هاوکینگ پرسش های بزرگی درباره جهان مان می پرسد — جهان چگونه آغاز شد؟ حیات چه طور آغاز شد؟ آیا ما تنها هستیم؟ — و این موضوع را مطرح می کند که ما احتمالا چگونه پاسخ آنها را خواهیم یافت.
آلن دباتن ایده هایمان در مورد موفقیت و شکست را می سنجد – و فرضهایی که بستر قضاوت بین این دو هستند را بررسی می کند. آیا موفقیت همیشه بدست می آید؟ شکست چطور؟ او شیوه ای شیوا و شوخ را برای گذر از ظاهر بینی می سازد تا لذت حقیقی را در کار مان …
سی. کی. ویلیامز شاعر، شعرهایش را در TED 2001 می‌خواند. با رنگ‌آمیزی صحنه‌هایی از خشم‌های دوران کودکی، عشق‌های زمان دانشگاه، همسایه‌های عجیب و غریب، و مرگ جوانی چالش‌های بی‌همتای زندگی را به یادمان می‌آورد.
0 دیدگاه برای “سوزان بلکمور از «مِم»ها و «تِم»ها می‌گوید”
دیدگاهی برای این مطلب نوشته نشده است.