جان میدا،‏ متخصص انستیتوی رسانه ای دانشگاه ‏MIT‏ با ترکیبی از تکنولوژی و هنر سر و کار دارد،‏ که می تواند گاه بسیار پیچیده باشد.‏ در این سخنرانی او درباره ی ساده کردن چیز ها تا حد پایه صحبت می کند.

رابرت گوپتا، ویلونیست ِ ارکستر فیلارمونیک لس آنجلس، درباره درسی که او یکبار به موسیقیدان برجسته اسکیزوفرنی داده گفتگو می کند–و آنچه که او آموخته. و بعدا دوباره به صحنه خوانده می شود، گوپتا نسخه خود را از مقدمه از باخ ویلنسل سوئیت شماره ۱ اجرا می کند.

نمودارهای ری کورزوایل نشان می دهد که پیشرفت های سریع در فناوری در هر صورت تسریع می شود- چه در بحران اقتصادی باشیم چه نه. او از آخرین پروژه اش، دانشگاه تکینگی که برای مطالعه فناوری های آتی و هدایت آن به گونه ای که برای بشریت مفید باشد، پرده برمی دارد.