شیخا المایاسا، حامی هنرمندان، گویندۀ داستان و فیلمساز قطری دربارۀ اینکه چگونه فرهنگ و هنر، هویت یک کشور را بوجود می آورند، سخنرانی می کند– و باعث می شود که هر کشوری، هویت منحصر به فردش را با دنیای وسیع تر به اشتراک بگذارد. به گفتۀ او،” ما نمی خواهیم همه یکسان باشیم، ولی خواهان …

در دنیایی که اطلاعات به آسانی در همه جا هست، ما میتوانیم هر چیزی را در هر زمان بدانیم. و این بصیرت توده ای، به گفته باب تورمن، دانش پژوه بودایی، اولین قدم برای رسیدن به بودای درونمان است.

الیزابت گیلبرت از انتظارات ناممکنی که ما از هنرمندان و نوابغ داریم می گوید و پیشنهاد می کند که که منشاء هنر هنرمند و نبوغ نابغه را خودش ندانیم بلکه آنها را متصل به منبعی خارج از خود بدانیم. این سخنرانی جذاب، شخصی و خیلی تاثیر گذار است.